In de schaduw van de Tweede Wereldoorlog, toen de wereld zich bevond in een staat van angst en onzekerheid, werden de jonge jongens van Laudermarke wonderbaarlijk gespaard van de gedwongen arbeidsdienst in Duitsland. Deze wonderlijke ontsnapping, gezien als een teken van goddelijke bescherming, bracht de gemeenschap ertoe om hun dankbaarheid op een tastbare manier uit te drukken. De boeren van deze streek, diep geraakt door deze genade, verzamelden gezamenlijk 400 gulden om een “landkruis” op te richten – een symbool van hun dankbaarheid en hun onwrikbare geloof in de Goddelijke Voorzienigheid.